[GOT7] แพ้รักนาย JackBam MarkNior 2Jae

ฟิคแพ้รักนาย 

JackBam MarkNior 2Jae & BBam

นำเรื่อง~

ปวดหัวจังเลยยย

"นี่! มีใครอยู่ข้างนอกบ้าง เอายาแก้ปวดหัวมาหน่อย" 

สวัสดีครับ ผมชื่อ แบมแบม 

ผมเป็นลูกเจ้าของแบรนด์กระเป๋าชื่อดัง ผมมีพี่ชายอีกคนชื่อ มาร์ค 

ตอนนี้พี่เค้าเรียนอยู่ต่างประเทศ จะกลับบ้านก็ช่วงปิดเทอมพร้อมม๊า

ส่วมแบมเรียนที่ไทยอยู่กับป๊า.. วันๆแบมทำแค่..เรียน ซื้อเสื้อผ้า รองเท้า ซื้อทุกอย่างที่อยากได้ เที่ยวที่ต่างๆ ตกดึกก็เที่ยวกับเพื่อนอย่างเมื่อคืน

ไม่น่ากินเหล้าหนักเลย

พี่เจบีห้ามก็ไม่ฟัง พี่เจบีที่ว่าเนี่ย...แฟนแบมเองหละ เมื่อคืนเราไปเที่ยวผับกัน 

แล้วก็พามาส่งที่บ้าน เค้าน่ารักที่สุด

ผิวขาวหล่อ ตาคม จมูกโค้งเป็นสัน..

"นี่! จะอีกนานไหมยาอ่ะ" แบมตะโกนเรียกแม่บ้าน ปกติจะมีคนเดินอยู่ตลอด 

ทำไมวันนี้เงียบกันไปหมด จะต้องให้เหวี่ยงใช่ไหม?

แอ๊ดดดด

"จะเข้าห้องแบมนี่ไม่ต้องเคาะแล้วใช่ไหม?" 

ก๊อกๆ 

มาเคาะตอนเปิดแบบนี้ ประชดสิ

ไม่นานก็มีชายรูปร่างดี ผมบลอน หน้าตาหล่อ ผิวขาว เค้าใส่ชุดสูทสีดำเดินเข้ามาที่เตียงแบม

"นายเป็นใคร? ทำไมถึงไม่เคยเห็นมาก่อน คนงานใหม่ที่บ้านหรอ" แบมลุกขึ้นยืนชี้หน้าถามเค้า ใครปล่อยคนแปลกหน้าเข้ามา

เค้าตรงเข้ามานอนบนเตียงแบมทันที

"นี่! ลุกเดี๋ยวนี้นะ มานอนบนเตียงผมไม่ได้ ลุก!!" แบมกระชากชายแปลกหน้าให้ลุกขึ้น

แต่มันน่าหงุดหงิดตรง เค้าไม่ตอบว่าเป็นใคร

เค้าไม่พูดอะไร ถอดสูทโยนข้างเตียงแล้วนอนมองหน้าแบมเฉย

"ลุกนะ ลุก! โอ้ยยยย มีใครอยู่ข้างนอกไหม มาเอาไอ้บ้านี่ออกไปที" แบมร้องตะโกนโวยวาย เชื่อไหมครับ ไม่มีใครสักคนวิ่งเข้ามา

"นี่ หยุดไล่ผัวตัวเองสักที เป็นเมียประสาอะไรเนี่ย"

ผัว?!

เมีย?!

เค้าเข้าผิดบ้านหรอ เค้าเป็นบ้าหรอ? เค้าเป็นใคร

"มานอนลง อยากกอด" เค้าขึ้นตรงมาหาแบม กอดเอวแล้วเหวี่ยงแบมลงเตียง ทิ้งตัวเองลงมาทับแบม

"ป๊าาาาา ช่วยด้วยยย ป๊าครับบบ" แบมดิ้นไปมา ดิ้นให้เค้าปล่อยกอดแบมออก ตัวโคตรจะหนักเลย ร้องตะโกนเรียกป๊า เค้าก็ไม่วิ่งมาหาแบม

"ดื้อดีว่ะ ชอบจัง" 

"ป๊าครับบบบ ใครก็ได้?!!"

ยิ่งดิ้นให้หลุดกลับโคตรกอดแน่นมากขึ้น 

แบมตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่กลับไม่มีใครเข้ามาช่วยเลยสักคน 

ไอ้บ้านี่ก็คร่อมตัวแบมไว้ ทิ้งตัวลงกอดแน่นมากเลย 

"ป๊านายหนีไปอเมริกาแล้ว ทุกคนในบ้านนายถูกไล่ออก และบ้านหลังกำลังจะถูกขาย แล้วก็อย่าดิ้นดูนี่" เค้ากดตัวแบม หยิบมือถือขึ้นมา

หนี?!

มันเป็นคลิปที่มีป๊าอยู่ในนั้น แบมรีบรับมาแล้วเปิดดูทันที โดยที่เค้ายังคงนอนทับแบมอยู่

"ขอโทษนะลูก ตอนนี้ที่บ้านเรากำลังแย่ ป๊าติดหนี้สินมากมาย ป๊าไปกู้เงินพ่อของแจ็คสันมาเพื่อประคองบริษัท แล้วก็เพื่อให้มาร์คกับม๊าไม่ลำบากเมื่ออยู่ที่นั้น จนกว่ามาร์คจะเรียนจบ" 

พ่อของแจ็คสัน คนที่นอนทับแบมชื่อแจ็คสันหรอ

บ้านเรามีหนี้สินด้วยหรอ ทำไมแบมไม่รู้

"เราโดนก๊อบทรงกระเป๋าในหลายๆแบบ พอทำออกมา บางตัวขายไม่ได้มากแบบแต่ก่อน ป๊าต้องแบกรับหนี้ต่างๆ จนพ่อของแจ็คเข้าช่วย แบม ลูกต้องไปอยู่กับแจ็คสันนะ เค้าจะรับแบมไปดูแลเป็นอย่างดี ถ้ามาอยู่กับป๊าคงลำบากแน่ๆ" ทำไมต้องรับไปดูแล มันเกี่ยวกับแบมด้วยหรอ

"มันเกี่ยวกับแบมตรงไหน มันเกี่ยวกับที่เค้ามารับแบมยังไง" แบมดิ้นออกจากเค้าสำเร็จ ลุกขึ้นนั่งดูคลิปที่ป๋าพูดอย่างตั้งใจ แบมถามป๊าผ่านจอมือถือที่ไม่สามารถตอบกลับแบมได้

"เกี่ยวตรง...เวลาขอกู้ต้องมีดอก แล้วนาย! แบมแบม คือ ดอกเบี้ย เพราะพ่อนายหนีดอกเบี้ยที่ต้องจ่ายไป ทิ้งนายเอาไว้ขัดดอกกับผม" ขัดดอก?

แบมช็อค 

ป๊าไม่ใช่คนจะยอมหนีอะไรแบบนี้

แบมไม่เคยคิดว่าที่บ้านเราอยู่ในสถานะแบบนี้ แบมไม่รู้ว่าแบรนด์กระเป๋าถูกก๊อบมากถึงขนาดทำบริษัทป่วนขนาดได้

 ป๊าไม่เคยพูดเลยด้วยซ้ำ เค้าเอาแต่ยิ้มให้แบม ทุกๆวันก่อนจะออกไปเรียน ไปเที่ยว ไปไหนก็ตาม

พร้อมเงินในมือที่ส่งให้ทุกๆครั้งที่ขอ

"แล้วป๊าก็ยอมให้เค้าเอาตัวผมเป็นดอกเบี้ยหรอ ไม่รักแบมหรอ" แบมไม่เข้าใจ แบมลูกท่านนะ แบมเขย่ามือถือถามป๊าอีกที หงุดหงิด!!

"เพราะพ่อรักนายไง ถึงยอม ถ้านายอยู่กับพ่อตอนนี้ พ่อนายไม่มีเงินจะให้ใช้จ่ายแบบแต่ก่อนแล้ว นายจะอยู่ได้หรอ กับการใช้เงินแสนต่อวัน ไปจับเงินสิบเงินร้อย" ไม่จริงอ่ะ ไม่เชื่อ

ในคลิปท่านน้ำตาซึม ดวงตาแดง กุมมือตัวเองแน่นบนโต๊ะทำงานที่บริษัท

ส่วนไอ้หน้าหล่อนั้น ยืนเอามือลวงกระเป๋ากางเกงทำหน้านิ่งๆ 

"ป๊าครับบบ ทำไมป๊าทำกับแบมแบบนี้ ฮือออ ฮึก ไปลำบากด้วยกันก็ได้ ฮึก ฮึก ป๊ารู้ได้ยังไงเค้าจะดูแลแบมดีแบบป๊า ฮืออออออ" แบมปล่อยโฮออกมาหมด ป๊าทิ้งแบมจริงหรอ

"คุณหยุดร้องไห้! ผมสัญญากับพ่อคุณแล้ว คุณสามารถใช้ชีวิตปกติได้เหมือนทุกๆวัน อยากได้อะไรได้ อยากไปไหนก็ได้ แล้วแต่คุณ!" เค้าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ จ้องมาทางแบม

"ฮึก แล้วมันเรียกตัวขัดดอกเบี้ยยังไง? อยากได้อะไรก็ได้แบบนี้ จ่ายเงินล้านทุกวันเพื่อแลกกับเงินหลายร้อยล้านในอีกหลายสิบหรอ?"

เค้านิ่งไป เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง

ขัดดอกเบี้ย แต่อยู่อย่างสุขสบาย มันเรียกขัดดอกที่ไหนกัน 

แบมเอาแต่กำมือถือเค้าแน่น จ้องมองหน้าป๊าในมือถือ ป๊าจะทิ้งลูกแบบนี้ไม่ได้นะ เค้าเป็นคนดีไหมก็ไม่รู้ 

"คุณจะได้ใช้ชีวิตปกติสุขแน่ๆ กิน เที่ยว ช็อป! ถ้าเซ็นเอกสารอันนี้ และป๊าของคุณ..จะได้รับเงินอีกก้อนที่ขอกู้เพื่อจ่ายเงินเดือนพนักงานที่ค้างอยู่ พันกว่าชีวิต และพี่ชายนายจะได้เรียนหมอจนจบ เงินจะถูกโอนเข้าบัญชีทันที นี่! เซ็นซะ!!" ไม่เข้าใจ ไม่เข้าว่าการขะดดอกของเค้ากับป๊าคืออะไร

เค้าหยิบกระดาษออกมาจากสูทสีดำที่ดูหล่อมาก แต่ภายในตะวเค้ามันร้าย แบมหยิบมาอ่านดูทุกตัวอักษรที่บนกระดาษ A4 สีขาวนั้น

เค้าเขียนว่า

'สัญญาการเป็นตัวขัดดอกเบี้ย จนกว่าจะครบกำหนดใช้หนี้ให้หมดทุกบาทใน 3 ปี ข้างหน้า

คุณแบมแบมจะต้องป็น ภรรยา ของ คุณแจ็คสัน หวัง เพื่อแสดงว่าไม่หนี และยอมใช้หนี้จริง! กรุณาเซ็น' สัญญาตัวขัดดอกเบี้ยบ้าอะไรเนี่ย? เป็น ภรรยา 

"เป็นภรรยาในที่นี่ของนายกับเอกสารนี้คืออะไร " ต้องเอาให้ชัดเจน 

"ก็ไม่มีอะไรมาก..ถ้าคุณยอมคงสถานะความเป็นเมียผมครบ 3 ปี ทำตัวดีๆผมอาจจะยกหนี้ทั้งหมดให้พ่อคุณ ก่อนเวลาก็ได้นะ" ทั้งหมดเลยหรอ?

แบมคิดตามที่เค้าพูด 3 ปี กับการคงสถานะเฉยๆ

มันก็ไม่ได้เสียหายอะไรไม่ใช่หรอ 

แต่ถ้าพี่เจบีรู้ เค้าต้องเสียใจมากแน่ๆ อยู่ๆแฟนตัวเองไปมีคนอื่น แถมขึ้นชื่อว่าเป็น สามี! ภรรยา! 

"คิดดีๆนะ คนๆเดียว กับคนอีกพันนิดๆที่กำลังเดือดร้อน พ่อแม่ พี่ชาย ที่รอความหวังอยู่..จะกำลังคิดมากอยู่ไหมนะ ถ้าไม่มีเงินสักบาท" กดดันจังวะ!

แบมพยายามไม่สนใจสิ่งที่เค้าพูดออกมา มันถือเป็นการกดดัน แบมนึกถึงดวงตาป๊า 

แบมนึกถึงม๊าที่คอยดูแลพี่มาร์ค นึกถึงการเป็นหมอของพี่มาร์ค ความฝันที่เค้าตั้งใจอยากเป็น พนักงานที่โรงงานอีก 

ถ้าแบมตกลง ทุกคนจะไม่ต้องลำบากใช่ไหม 

"แล้วคงสถานะภรรยา คือ แค่ในชื่อ? ไม่ต้องนอนด้วยกัน ไม่ต้องมีเซ็กส์ใช่ไหม" เค้าหันมามองแบมแล้วยิ้มแบบกวนประสาทใส่ 

"ไม่ต้อง" เค้าตอบออกมาด้วยเสียงกึ่งๆหัวเราะ

"แล้วที่บอกว่า อยู่สุขสบายเหมือนอยู่ป๊า คือ ผมจะได้ทุกอย่างที่ต้องการใช่ไหม เช่น ซื้อของ เที่ยวเล่น"

"ใช่" 

"งั้น! ต้องลง"

แบมกดปากกาลงไปในกระดาษสัญญาเมียนี่ 

ตัวบรรจงสวยๆ แล้วส่งให้เค้าไป

ไอ้หน้าหล่อก้มลงอ่านดู เค้าพอใจมากกับการที่แบมเซนลงไป เค้าหยิบมือถือนึกว่ามากดๆ แล้วส่งให้แบมดู

เป็นการยืนยันว่าโอนเงินเข้าบัญชีป๊าเรียบร้อยเเล้ว

ยอดเงินตามที่เค้าบอกเอาไว้ 

"ไปกับผม"

"ไปไหน?" เค้าเข้ามาจุงมือแบมออกจากห้อง ลากซะมากกว่าครับ เดินผ่านในบ้านที่ว่างเปล่า

ไม่มีใครสักคน ทุกๆคนทิ้งแบมไปหมด  หายไปแบบไม่บอกกันสักคำ

เค้าดันแบมขึ้นไปบนรถหรูสีดำ จับล็อคกับเบาะรถ

"จะพาไปไหนเนี่ย!" เป็นตะโกนใส่หูเค้า

"ไม่บอก!"

ทำลอยหน้าลอยตา เค้าค่อยๆขับรถออกจากบ้าน บ้านที่แบมโตมา

บ้านที่แบมวิ่งเล่นตั้งแต่เด็กๆ บ้านหลังนี้กำลังจะถูกขายจริงๆหรอ แล้วป๊าจะไปลำบากอยู่ที่ไหน

"คุณ! เงินที่โอนไป มันเป็นเงินเฉพาะเงินเดือนพนักงานหรอ" แบมหันไปถามเค้า ไอ้หน้าหล่อหันมาพยักหน้าให้

"ถ้าจะขอกู้เพิ่มได้ไหม"

"ใครกู้ ใครชื่อพ่อคุณ? หรือตัวคุณ?" 

"ตัวผมตะขอกู้เอง ไหนก็ต้องเป็นตัวขัดดอกแล้ว ก็ขอกู้ให้ป๊าม๊าแล้วก็พี่มาร์คสุขสบายแล้วกัน" 

แบมไม่โกธรป๊านะ ที่หนีไป

มันคงจะสุดๆแล้ว สำหรับการแบกรับหนี้สินไว้คนเดียว โดยที่ไม่สามารถปรึกษาใครได้เลย

"จะจ่ายดอกเป็นอะไร?" จ่ายดอกหรอ เป็นอะไรดี

"แล้วแต่คุณจะเรียกเก็บ ผมยอมหมด!" แบมเตรียมใจไว้แล้ว ว่ามันคงไม่สุขสบายเหมือนที่คิดหรอก 

"ได้! จะเอาเท่าไรก็บอก"

"อีกร้อยล้าน" เค้ายกยิ้มทันที จอดรถเข้าที่ข้างทาง 

ไอ้หน้าหล่อกดมือถือโทรหาบางคน บอกไปว่า ช่วยโอนเงิน ร้อยล้าน 

ให้เข้าบัญชีป๊าแบมแบมเอง แล้วก็กดตัดสายไป

"เลขาสั่งจ่ายเงินให้พ่อคุณตามต้องการแล้ว เรามาพูดถึงการจ่ายดอกกันเถอะ"

"อืม ว่ามา!"

"ดอกที่ต้องจ่ายคือ ตัวคุณทั้งหมด! ไม่ว่าผมจะทำไงก็แล้วแต่ สั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำ" ตัวแบมทั้งหมด?

"อืม"

แบมตอบตกลงไป เพราะเค้าสัญญาแล้ว

แค่คงสถานะเป็น ภรรยา ไม่มีเซ็กส์กัน ไม่นอนด้วยกัน เค้าจะทำอะไรได้

ไอ้หน้าหล่อก้มหน้ายิ้มเล็กน้อย ออกรถไปต่อ แบมไม่รู้ว่าเค้าจะไปไหนนะ แต่แบมก็ทำได้แต่นั่งเงียบๆ

จนรถเลี้ยวเข้ามาในหมู่บ้านสึดหรู หมู่บ้านที่แบมคุ้นตามาก

แล้วเค้าก็จอดที่ๆบ้านหลังหนึ่ง

บ้านพี่เจบี...

"คุณ! มาที่นี่ทำไม" แบมเริ่มตัวสั่น เค้าคิดจะทำอะไร เค้ารู้จักบ้านพี่เจบีได้ยังไง

"ก็พามาบอกเลิกแฟนไง"

"คุณรู้ได้ยังไงว่าผมมีแฟน รู้ได้ยังไงว่าที่นี่บ้านเค้า" แบมกลัวผู้ชายคนนี้ แบมกลัว

"มีอะไรที่ผมไม่รู้เกี่ยวกับคุณดีกว่า ส่วนสูง น้ำหนัก รอบเอว ผมรู้หมด กับอีแค่บ้านแฟนของเมียทำไมจะไม่รู้"

เค้าสืบประวัติแบมมาหรอ ถ้าแบบนี้

ไอ้หน้าหล่อจะต้องตามแบมมาสักพักแล้วแน่ๆ เพราะอาทิตย์ที่แล้ว แบมมานอนที่นี่

เพราะพี่เจบีป่วย

"ลงรถ.." 

"......" แบมไม่ตอบ แบมจะไม่ลง

เรื่องบ้าพวกนี้ พี่เจบีจะไม่มีวันรู้ เพื่อคงความรักเราเอาไว้

ถ้าลงไป เราคงขาดกันแน่นอน

"ดื้อสินะ ได้!"

เค้าลงจากรถ เดินตรงมาที่ฝั่งข้างคนขับที่แบมนั่ง

กระชากแบมลงมา กดกริ่งหน้าบ้านพี่เจบี แบมพยายามเคงเค้า กระชากเค้า ทุบเค้า

แต่มันไม่เป็นผลเลย เค้าแรงเยอะกว่าแบมมาก

"มาหาใครคะ" คุณป้าแม่บ้าน วิ่งออกมาที่ประตู

"ไปตามเจบีมาที่นี่ บอกว่าแบมแบมมาหา มีอะไรจะให้ดู" เค้าล็อคตัวเเบมด้วยการโอยเอวแน่น

"คุณป้าไม่ต้องไป" แบมดิ้นสุดแรง พยายามออกเสียงห้ามคุณป้า

"คุณแบมแบม"

"ไปตามมา!!!" เค้าตะโกนใส่คุ๊ฝณป้าแม่บ้าน จนเค้าวิ่งเข้าบ้านไป

เค้าคิดจะทำบ้าอะไร เค้าสติยังดีอยู่ไหม

แบมทุบเค้าให้ปล่อยเอว แต่เค้าก็อุ้มแบมเข้าเอว ใบหน้าเราชนกัน ปลายจมูกเราสัมผัสกัน

มองจากตรงนี่ที่เกือบจะสิงกันได้ เค้าหล่อมาก หล่อยันขนตางอนๆ

"จะทำอะไร" 

"เดี๋ยวก็รู้"

ชายร่างหนาอุ้มแบมเข้าเอว ดันหลังแบมให้ชนกับประตูรถ

เรียวขาสวยล็อคเข้าที่เอวร่างหนา ด้วยชุดนอนของแบม ใครเห็นเราสองคนตอนนี้ 

ต้องมีหัวใจวายตายแน่ๆ แบมใส่เชิ้ตที่ชายเสื้อยาวลงมาครึ่งต้นขา

ใส่กางเกงนอนขาสั้น เค้าหันกลังให้บ้านพี่เจบี

เพี้ยะ ! เพี้ยะ!! 

"ปล่อยนะ

"ดิ้นจังนะ เดี๋ยวจะทำให้หมดแรงดิ้น!" เค้าจ้องตาแบมแล้วพูดขึ้นเบาๆ 

มือแกร่องตรงเข้ามาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออก แบมดันเค้าออก ก็ไม่ได้ เค้าดันกลับเข้าประตูรถอีก

เสื้อแบมถูกเปิดออกมาถึงกลางอก ชายร่างหนาทำตาโต แล้วดึงเสื้อแบมให้เปิดโชว์ไหล่ขาว 

ใบหน้าหล่อก้มเข้ามาใกล้ๆหน้าแบม แบมดันเค้าออกหันหน้าหนี

แต่ก็ถูกจับให้หันไปประกบจูบกับเค้า

ริมฝีปากหนา กดจูบนุ่มหวานเข้าที่ที่ริมฝีปากแบม

แบมทุบที่อกเค้า ดันออกไป ก็ไปเป็นผล เค้าจูบหนักๆส่งมาให้เเบม ปลายลิ้นร้อนๆพยายามแทรกริมฝีปากบาง

มือแกร่งลูบที่แผ่นแกร่างบาง ลูบไปทั่วๆ ลูบสลับกับขย่ำผิวแบมเบาๆ

แบมพยายามไปตอบเค้า

เค้ายิ่งเล้ามากขึ้น จนแบมเริ่มจูบตอบหลายครั้ง

ร่างกายมันเป็นไปเอง เค้าจูบเก่งมาก จูบแต่ละครั้งที่กดเข้ามา ทำแบมขนลุกไปทั้งตัว

แบมเริ่มทรงตัวไม่ไหว จะหลุดจากเอวเข้าหลายครั้ง

เค้ายกตัวแบมให้นั่งบนหลังคารถสปอร์ตคันหรู มันไม่ได้สูงเท่าไร มือหนาจับเข้าที่สะโพก 

ส่วมมืออีกข้างโน้มคอมแบมลงไป ปลายลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามาสำรวจสิ่งแปลกใหม่ แบมตามเข้าไปไม่ทันเลย 

ร่างหนาเล้าแบมสำเร็จ แบมจูบตอบเค้าทุกๆครั้ง สัมผัสปลายลิ้นกัน

ตาบ้านี้จูบเก่งซะมัดยาก!

"นี่! พวกคุณทำอะไรกัน นี่มันหน้าบ้านผมนะ อยากมากไปโรงแรมโน้น" เสียงพี่เจบี

ร่างหนาถอนจูบออกทันทีที่ได้ยินเสียง

เค้าหันหน้าไปหาพี่เจบีช้าๆ ยกยิ้มให้ แต่แบมไม่ทีแรงเหลือจะพูดอะไรสักคำ

เค้าถอนจูบออกไปพร้อมแรงของแบมทั้งหมดที่มี

ได้แต่นั่งหอบอยู่บนหลังคารถ ก้มหน้าลงหมดแรง

"ขอโทษทีครับ พอดีเมียผมยั่วนิดหน่อย อดใจไม่ไหว" อยากฆ่าเค้า

"แบม นั้นแบมแบมใช่ไหม แบม!!"

"พี่เจ .... แฮ่ก แฮ่ก" แบมไม่มีแรงบอกให้พี่เจบีช่วยเลย

"แบมแบมไปต่อที่บ้านกันที่รัก ครั้งหน้าอย่ายั่วกลางทางแบบนี้สิ"

"แบมแบม!!!!!!!"